சர்வலோக தயாபரனாகிய திருமாலின் எண் குணங்களில் ஈடுபட்டு மயங்கி அவன் மீது கொண்ட பக்தி சாகரத்தில் ஆழ்ந்தவர்களே ஆழ்வார்கள் எனப் போற்றப் படுபவர்கள். அவர்களின் உள்ளங்களில் உட்பட்டு நில்லாமல் நின்ற தம் அனுபவங்களையெல்லாம் பாடி பரவினார்கள். அப்படி பாடி பரவிய பிரபந்தங்களின் தொகுப்பே ' நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம் ' எனப் போற்றப் படுகிறது. வேதத்தின் முன் செல்லும் அவ் வெம் பெருமான் தமிழ் வேதமாகிய திவ்யப் பிரபந்தத்தின் பின் செல்லுகிறான். அப்படிப்பட்ட மங்களம் பொருந்திய நற்குணங்களுக் கெல்லாம் இருப்பிடமாக இருப்பவனும், உயர்வற உயர் நலம் உடையவனும், துயரறு சுடரடி உடையவனுமாகிய பரந்தாமனின் பாதார விந்தங்களில் ஆழ்வார்கள் சமர்ப்பித்த அருள் பாமாலைகளைப் போல, ஸெளராஷ்ட்ர விப்ரகுல தீபம், மதுரையின் ஜோதி, கூடல் நாயகி,ஸெளராஷ்ட்ர ஆழ்வார் எனப் போற்றப் படுபவரும், திருமாலின்மீது ஆறாத காதல் கொண்டு, மனம், வாக்கு, புறத் தோற்றத் திலும் நாயகியாகவே வாழ்ந்த ஸ்ரீமந் நடன கோபால நாயகி சுவாமி களும் சௌந்தர்ய ஸெளராஷ்ட்ர மொழியிலும், தேனினும் இனிய தமிழிலும் பல கீர்த்தனைகளை திருமாலின் மீது பாடியுள்ளார்.

ஆழ்வார் திருநகரியில்,வடபத்ராரியர் என்ற ஸத் குருவின் அருளால் திருமாலின் பக்தராக, தாஸனாகமாறியதுடன், ஆழ்வார்களைப் பற்றியும், அவர்தம் பாசுரங்களைப் பற்றியும்., ஆச்சாரியர்களைப் பற்றியும் நன்கு கற்றறிந்திருக்கிறார். அதனால் தான் ஆழ்வார்களின் சொல்லையும், பொருளையும் தம் பாசுரங்களில் கையாண்டிருக் கிறார்.

அவைகளில் சில

'' ஜனி வசிரியாஸ் ஜனி வசிரியாஸ்
பூர்வாச்சார்யுனு நிஜம் மெனி வசிரியாஸ்
பூர்வாச் சாரினு மார்கு³ பு⁴லோகுர்
ஸொடி சலஸ்தெ து³ர்மார்கு³

பூர்வாச்சாரியர்கள் காட்டிய வழியினின்று தவறி செல்லுதலே துர்மார்கம் என்கிறார்.

'' ராமானுஜ பாஷ்யம் ஸெய்லுவோ
ராமானுஜ குரு தி4யான்கரி ஜிவ்லுவோ
ராமா கிருஷ்ணா மெனி நசொபா³
ராமானுஜா மெனி ராத் தீஸும் வசொபா
மோட்சிக் ஏஸ்வாட் ஸொட³ன் ஹோனா எகொ
ஸாட்சி ஆழ்வார்னு ஸேனா
ஆழ்வார்னு க³வ்னி ஜனெத் பாப்
மூள் ஸெர ஜாய் யெமொ மொன்னு உனேத் ''

ஸ்ரீ ராமானுஜரின் பாஷ்யங்களைப் பாருங்கள்.ஸ்ரீராமானுஜ குருவை தியானம் செய்து வாழுங்கள். ராமா கிருஷ்ணா என்று ஆடிப் பாடுங்கள். இரவும் பகலும் ராமானுஜா என்று சொல்லுங்கள் . மோக்ஷத்திற்கு செல்வதற்கு இதுவே வழி. இதற்கு சாக்ஷ¤யாக ஆழ்வாராதிகள் இருக்கின்றனர்.ஆழ்வார்கள் பாசுரங்களில் மனம் செலுத்திஅறிந்தால் செய்த பாபங்கள் எல்லாம் வேறோடு அறுபட்டுப் போகும் என்று கூறி ஆழ்வார்கள், ஆச்சாரியர்கள் மேல் கொண்டுள்ள தம் பக்தியை வெளிபடுத்துகிறார்.

பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார்,பேயாழ்வார் எனப்படும் ஆழ்வார்கள் '' முதலாழ்வார் மூவர் '' எனப்படுபவர்கள். அவர்களுள் திருமாலின் பாஞ்ஜ சன்ய அம்சமாய் காஞ்சி புரத்தில் பொய்கை புஷ்கரணியிலுள்ள தாமரை மலரில் அவதரித்தவர் பொய்கையாழ்வார். பன்னிரு ஆழ்வார்களுள் முதல்வராகவும் விளங்குபவர் இவரே. இவர் தம் இயற்பா முதல் திருவந்தாதியில்

'' நாடிலும் நின்னடியே நாடுவன் நாள் தோறும்
பாடிலும் நின்புகழேபாடுவன் - சூடிலும்
பொன்னாழி ஏந்தினான் பொன்னடியே சூடுவேற்கு
என்னாகில் என்னே எனக்கு ''

நெஞ்சால் நினைக்கையில் உன் திருவடிகளையே எண்ணுவேன். தினந்தோறும் உன் திருப்புகழையே பாடுவேன். தலையில் எதையாவது அணிய விரும்பினால் சக்கரக் கையனான உன் அழகிய பாதங்களையே சூடுவேன் என்னும் பொருள்பட பாடியுள்ளார். மேலும் அவரே

'' தோள் அவனை அல்லால் தொழா, என் செவி இரண்டும்
கேள் அவனது இன் மொழியே கேட்டிருக்கும், நாநாளும்
கோள் நாகணையான் குரைகழலே கூறுவதே
நாணாமை நள்ளேன் நயம் ''

தோள்களுடன் இணைந்த என் கைகள் திருமாலை அன்றி வேறு எவரையும் தொழமாட்டா, என் இரு காதுகளும் அவன் இனிய சொற்களையே கேட்கும், தினமும் என் நா திருவனந்தாழ்வான் மேல் கண் வளர்பவனின் திருவடிகளையே துதிக்கும். உலகத்தார் விரும்பும் புலன் இன்பங்களை அணுக வெட்கப் படுவேன் என்று பாடியுள்ளார்.

இதே கருத்துபட கௌஸ்துப அம்சமாக அரச குலத்தில் அவதரித்த ஸ்ரீ குலசேகர ஆழ்வார் தம் முகுந்தமாலையில்

'' நமாமி நாராயண பாத பங்கஜம்
கரோமி நாராயண பூஜனம் ஸதா
வதாமி நாராயண நாம நிர்மலம்
ஸ்மராமி நாராயண தத்வ மய்யயம்''

ܮஅடியேன் நாராயண திருப்பாத கமலங்களை வணங்குகிறேன் நாராயணனை எப்பொழுதும் பூஜை செய்கிறேன். நாராயணனின் புனிதத் திருநாமங்களைத் தியானம் செய்கிறேன். அழிவற்ற நாராயண தத்துவத்தை நினைக்கிறேன் என்று பாடுகிறார்.

இக் கருத்தையே நம் நடன கோபால நாயகி சுவாமிகளும்

'' க³வெதி ஸ்ரீ ரெங்கா³க் கௌ³நொ
பொ³வெதி ஸ்ரீ ரெங்கா³க் பொ³வ்நொ
ஸியெதி ஸ்ரீ ரங்கா³க் ஸநொ அமி
ஜிவெதி ஸ்ரீ ரெங்கு³மூஸ் ஜிவ்நோ ''

பாடினால்ஸ்ரீரெங்கனையேப் பாடவேண்டும், அழைத்தால் ஸ்ரீ ரெங்கனையே அழைக்க வேண்டும், பார்த்தால் ஸ்ரீ ரெங்கனையே பார்க்க வேண்டும், நாம் வாழ்ந்தால் ஸ்ரீ ரங்கத்திலேயே வாழ வேண்டும் என்று பாடியுள்ளார்

பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் கீதை (கீ 4--11)யில் யார் என்னை எப்படி வழிபடுகிறாரோ அவர்க்கு நான் அப்படியே அருள் புரிகிறேன் என்றும் மேலும் (கீ 7-21 ல்) எந்தெந்த பக்தன் எந்தெந்த தேவ வடிவத்தை, சிரத்தையோடு அர்ச்சிக்க இச்சிக்கிறானோ அவ்வவனுடைய அந்த சிரத்தையை அசையாததாக நான் செய்கிறேன் என உபதேசித்துள்ளார். இக் கருத்தை ஆழ்வார்கள் கையாண்டிருக்கிறார்கள்.

பொய்கையாழ்வார்

'' தமர் உகந்து எவ்வுருவம்,அவ்வுருவம் தானே,
தமர் உகந்தது எப் பேர், மற்று அப்பேர்,--தமர் உகந்தது
எவ்வண்ணம் சிந்தித்து இமையாது இருப்பரே
அவ் வண்ணம் ஆழியான் ஆம் ''

சக்ரதாரியான பகவான் அடியார்கள் விரும்புகிற உருவத்தைத் தானே அடைகிறான். மேலும் அந்த பக்தர்கள் விரும்பிய பெயரையே அடைகிறான். அவர்கள் எவ்வாறு விரும்பி இடைவிடாமல் தியானம் செய்வாரோ, அவ்விதமாகவே ஆகிவிடுகிறான் என்று கூறுகிறார்.

நம் சுவாமிகளோ இறைவன் ஒருவனே, அவனே அடியார்க்கு எளிதாக அருள் புரிகின்ற திருமால் என்கிறார்

''ஹரி வினா தே³வ் து³ஸர் நீ:னா த்யே
ஹரி தேஸ்தே மோட்சி''

ஹரியை விட வேறு தெய்வம் இல்லை, ஹரிதான் மோட்சத்தைக் கொடுக்கிறான் என்றும்

'' ஸாப்ஹோர் நிஞ்ஜிரெத்தெனோஸ் ஸாக்ஷாத் பரப்ரஹ்மம் ''  பாம்பு படுக்கையில் பள்ளி கொண்டிருப்பவனே சாட்சாத் பரபிரம்மம் என்றும்

''இல்லை வேறு தெய்வம் -- ஹரியைவிட
இல்லை வேறு தெய்வம்
நடன கோபாலனையல்லால்
கிடையாதிவ்வுலகில் தெய்வம்''

என்றும் கூறி ஆழ்வார் கருத்தினின்று வேறுபடுகிறார். சடகோபர், மாறன், வகுளாபரணர்,பராங்குசன் என்றெல்லாம் .போற்றப்படுகின்ற நம்மாழ்வார்

''சொன்னால் விரோதமிது ஆகிலும் சொல்லுவன் கேண்மினோ
என்னாவில் இன்கவி யானொரு வர்க்கும் கொடுக்கிலேன்
தென்னா தெனாவென்று வண்டு முரல் திருவேங்கடத்து
என்னானை என்னப்பன் எம் பெருமானுளனாகவே ''

சொன்னால் விரோதமாகும், ஆனாலும் இதை நான் சொல்லு வேன். கேட்பீர்களாக, என் நாவினால் இனிமையான கவிதையைக் கொண்டு எம்மனிதரையும் பாடமாட்டேன், ஆனால் தென்னா தென்னா என்ற ஓசையுடன் வண்டுகள் மொய்க்கின்ற திருவேங்கடத்தில் கோயில் கொண்டுள்ள திருவேங்கடமுடையானை மட்டுமே பாடுவேன் என்று பாடியுள்ளார்.

பக்திசாரர் என்று போற்றப்படுகின்ற திருமழிசை ஆழ்வார் தம் நான்முகன் திருவந்தாதியில்

''நாக்கொண்டு மானிடம் பாடேன் நலம் ஆக,
தீக்கொண்ட செஞ்சடையான் சென்று என்றும்-பூக்கொண்டு
வல்லவாறு ஏத்த,மகிழாத வைகுந்தச்
செல்வனார் சேவடி மேல் பாட்டு ''

தீபோல் சிவந்த சடை பெற்ற சிவன் பூக்களாலே என்றும் வழிபட்டுத் துதிக்கும் பெருமையுடைய வைகுந்த நாதனின் திருவடிகளுக்கு உரிய பாசுரங்களை அன்றி என் நாவால் மனிதர்களைப் பற்றிப் பாடமாட்டேன் என்று கூறுகிறார். பகவான் கொடுத்த ஞானம்,நாவன்மை ஆகியவற்றை பகவானுக்கே அர்ப்பணிக்க வேண்டும் என்னும் கொள்கையுடைய இவ்வாழ்வார்கள் கூறிய கருத்துப்படியே நாயகி சுவாமிகளும் ஸ்ரீ ஹரியைத் தவிர வேறெவரையும் போற்றவில்லை. அவர் தம் பாடல்களில் ஸ்ரீ ஹரியைத் தவிர வேறு தெய்வங்களின் பெயரைக் கூட சொல்லாத வீர வைஷ்ணவராகத் திகழ்ந்திருக்கிறார்.

வெற்றிக்கு அடையாளமான சக்ராயுதத்தை ஏந்தியிருக் கின்றவனும்,நீலமணி நிறத்தை உடைவனுமாகிய திருமாலை நம்பி, அவனுக்கே அன்பு பூண்ட அடியார்க்கு அடியார்கள், பிராமணர், க்ஷத்திரியர், வைசியர், சூத்திரர் எனப்படும் நான்கு வகைப்பட்ட சாதிகளைவிட இழிந்த சாதியானாலும் சிறிது நன்மையே அறியாத இழிந்த மூடர்களாக இருந்தாலும், கொடுஞ் செயல்களைச் செய்யும் சண்டாளர்களைக் காட்டிலும் சண்டாளர்களாயிருந்தாலும், அவர்களே எம் தலைவர், எம்மால் வணங்¢கப்படும் அடியார் ஆவார் என்ற பொருள்பட

''குலம் தாங்கு சாதிகள் நாலிலுங் கீழிழிந்து எத்தனை
நலந் தான் இலாத சண்டாள சண்டாளர்களாகியும்
வலந் தாங்கு சக்கரத் தண்ணல் மணிவண்ணன் ஆளென்று உள்
கலந்தார் அடியார் தம் அடியார் எம்மடிகளே''

இக்கருத்தையே தொண்டரடிப் பொடியாழ்வார்

''அடிமையிற் கடிமை இல்லா அயல் சதுப்பேரி மாரில் குடிமையில் கடைமை பட்ட குக்கரில் பிறப்பரேலும்
முடியினில் துளபம் வைத்தாய் ! மொய் கழற்கு அன்பு செய்யும்
அடியரை உகத்தி போலும், அரங்கமா நகருளானே ! ''

உன் கைங்கர்யத்தில் ஆர்வம் இல்லாது மாறுபட்ட நால் வேதம் பயிற்சியுடைய அந்தணரைவிடவும், திருமுடியில் துழாய் மாலை சூடிய திருவரங்கா ! உன் திருவடிகளில் அன்பு பூண்டு அடிமை செய்யும் கீழ்க்குடியில் பிறந்த சண்டாளர் இடத்தே தான் நீ விருப்பம் கொண்டுள்ளய். மேலும் அவரே

' திருமறு மார்ப ! நின்னைச் சிந்தனையுள் திகழ வைத்து
மருவிய மனத்தர் ஆகில், மாநிலத்து உயிர்கள் எல்லாம்
வெருவு உறக் கொன்று சுட்டிட்டு ஈட்டிய வினைய ரேலும்
அருவினைப் பயன்துய்யார், அரங்க மாநகருளானே ! ''

திருமகள் தங்கும் மார்புடைய திருவரங்கா! உலகிலுள்ள பிராணிகள் அஞ்சும்படி கொலை செய்து தீக் கொழுத்தும் பாவிகள் ஆனாலும் உன்னைச் சிந்தையிற் கொண்டு நீயே உபாயம் என்று நம்புபவர்களாகில் அவர்கள் தங்கள் பாவ பலனை அடைய மாட்டார்கள். என்கிறார்

இதே கருத்தை இக்கலிகாலத்தில் நாம சங்கீர்த்தனத்தைப் போன்ற முக்தியடைவதற்குரிய எளிமையான வழி வேறில்லை என்றும், கேசவனே முக்தியளிக்கவல்ல தெய்வ மென்றும் அனவரதமும் மக்களுக்கு உபதேசித்த நம் நாயகி சுவாமிகள்

'' ஏ ஜாத் த்யே ஜாத் மெநி நீ:ரே துஸர் கோன்
ஜாத் க³வெதிந்நு ஹரி ஸாய்ரே தூ
ஜானகொ மொந்நு ரா:ரே ஸ்ரீ
தொகொ மொகொ சொக் க³தி தே³ய்ரே
குல கோத்ரும் காய் ஸேரே
கோ³பால ஹரி கொங்கிகு ஸாய்ரே
தி³ல்லொ ஸொண்ணாஸ்தக தூ போ³வ்லே ஸ்ரீ
தே³வுஸ் அஸ்கினாக் ஜீவ்ரே ''

அதாவது, இந்த ஜாதி அந்த ஜாதி என்று ஒன்றுமில்லை எந்த ஜாதியினரும் பரமனைப் பாடினால் ஸ்ரீ ஹரி அவனுக்கு அருள் புரிவார். மனமே ! நீ கண்டபடி திரியாமல் ஒரே நிலையுடன் இரு. உனக்கும், எனக்கும் அவர் நற்கதியைத் தருவார். குலம் கோத்திரம் முதலியவை களில் என்ன இருக்கிறது. கோபால ஹரி எவரையும் கருணையுடன் நோக்குகிறார் என்று பாடுகிறார்.

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பகவத் கீதையில் (கீ 9--30)

'' அபி சேத்ஸுது³ராசாரோ ப⁴ஜதே மாமனன்யபா⁴க்
ஸாது⁴ரேவ ஸ மந்தவ்ய: ஸம் யக்வ்யவஸிதோ ஹி ஸ: ''

கொலை, களவு முதலிய பாவச் செயலைச் செய்கின்ற துராசாரனும், வேறு ஒன்றையும் எண்ணாது என்னை பஜிப்பானானால், அவன் சாது என்றே கருதப்பட வேண்டும் ஏனென்றால் அவன் நன்கு தீர்மானித்தவன் ஆகிறான் என்று கூறுகிறார்.

ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையின் கருத்தைப் பற்றியே ஆழ்வார்களும் ஸ்ரீ நாயகி சுவாமிகளும், பக்தி செய்பவர்கள் எக்குலம், எச்சாதியினராக இருந்தாலும் அவர்கள் தொண்டர் குலம் என்ற ஒரே குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதில் கருத்து வேறுபாடு இல்லை என்று அவர் தம் பாடல்களிலிருந்து நன்கு விளங்குகிறது.

இறைவனை அடைய பல மார்க்கங்கள் இருந்தாலும், அவனை அடைய எளிய வழி பக்தி மார்க்கமே. பக்தனின் பக்தி வலையில் மட்டுமே பகவான் அகப்படுபவர். இறைவனை நோக்கி நாம் ஓரடி வைத்தால், பத்தடி நம்மை நோக்கி ஓடி வருவான் இறைவன். ஆகவே அதிக சிரம்ப்பட்டு காய்கனி துய்த்து, காயம் ஒறுத்து உலகில் திரிய வேண்டாம் என்பதை பேயாழ்வார் தம் மூன்றாம் திருவந்தாதியில்

''பொருப்பிடையே நின்றும், புனல் குளித்தும்,ஐந்து
நெருப்பிடையே நிற்கவும் நீர் வேண்டா, விருப்பு உடைய
வெஃ காவே சேர்ந்தானை மெய்ம் மலர் தூய்க் கை தொழுதால்
அஃகாவே தீவினைகள் ஆய்ந்து ''

உலகோரே ! நீங்கள் மலைகளிடையே நின்றும், நீர்த் துறைகளில் குளித்தும், ஐந் தீ நடுவே நின்றும் தவம் செய்ய வேண்டாம் எல்லாரும் விரும்பும் திருவெஃகாவில் கண் வளரும் பெருமானைப் பயன் எதிர்ப் பாராமல் பூ இட்டு வணங்கினால் போதும், உம் பாவங்கள் யாவும் நமக்கு இது இடம் இல்லை என்று எண்ணி ஓடிவிடும் என்கிறார் இதே கருத்தை திருமழிசை ஆழ்வார், தம் நான்முகன் திருவந்தாதியில்

'' வீடு ஆக்கும் பெற்றி அறியாது மெய் வருத்திக்
கூடு ஆக்கிநின்று உண்டு, கொண்டு உழல்வீர்--வீடு ஆக்கும்
மெய்ப்பொருள் தான் வேதமுதற் பொருள் தான் விண்ணவர்க்கு
நற் பொருள் தான் நாராயணன் ''

வீடு அடையும் வழியை விட்டு உடம்பை வருத்திக் கூடாக்கித் தவம் செய்து பின் உண்டு உழல்பவரே! ஸ்ரீமந் நாராயணனே உண்மை உபாயம் ஆவான் வேதப் பொருளான முழுமுதற் கடவுள் அவனே! நித்திய சூரிகள் தலைவன் அவனே! என்று கூறுகிறார்

மேலும் ஆழ்வார்களிலே கடைகுட்டி என போற்றப் படுபவரும் திருமங்கைக்கு அரசனாக இருந்தவர், கள்வராக மாறி கொள்ளை அடித்து அரங்கநாத ஆலயத்தில் மதில் சுவர் எழுப்பியவரும், நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தத்திலேயே அதிகமான பாசுரங்களை இயற்றியவரும், பரகால நாயகியாக மாறி தம் மனம் கவர்ந்த திருமாலை அடைய மடலேறத் துணிந்தவருமாகிய திருமங்கையாழ்வார் இறைவனை அடைய மேற் கண்ட ஆழ்வார்களைப் போன்றே தம் திருமொழியில்

'' காயொடு நீடு கனி உண்டு,வீசு
கடுங்காவல் நுகர்ந்து, நெடுங்காலம் ஐந்து
தீயோடு நின்று தவம் செய்ய வேண்டா --
திருமார்பனைச் சிந்தையில் வைத்தும் என்பீர்

என்று பாடியுள்ளார்இவ்வாழ்வார்களின் கருத்தைப் பின்பற்றியே ஸ்ரீமந் நாயகி சுவாமிகள்

'' தொ³ங்க³ர் ராணும் ஹிங்கன் வேஸ்னி
தொ³ங்க³ர் அங்க்³ளி தெ⁴ரெ ரெங்கா³க்
ஸெங்கு³ ஸவொ யேட் ''

மலைகளிலும், காடுகளிலும் ஏறி தவம் புரிய வேண்டாம், கோவர்த்தன கிரியை தம் சுண்டு விரலில் குடை போல் பிடித்து கோக்களைக் காத்த ஸ்ரீ ரெங்கனை துணையாக பற்றிக் கொள்ளுங்கள் என்று மக்களுக்கு அறிவுறை கூறுகிறார்

'அரிது அரிது மானிடராதல் அரிது ' என்றார் ஒளவையார். அடைதற்கரிய பகுத்தறிவு வாய்ந்த மானுடப் பிறவியை பெற்ற நாம் பந்த பாசங்கள் நிறைந்த இவ்வுலகில் அலை கடல் துரும்பு போல அல்லற்பட்டு, இல்லற வாழ்வின் சிற்றின்பங் களில். மூழ்கி பெரும் பேரின்பமாகிய எல்லாம் வல்ல எம்பெருமானின் திருவருளை மறந்து, எல்லையில்லா துன்பங் களுக்கு ஆளாகி அவதிப் படுகிறோம். இம்மானிடப்பிறவி முற்பிறப்பில் செய்த புண்ணியப் பலன்களின் விளைவாய் ஏற்பட்ட பெருமை மிக்க பிறவியாகுமென்று பெரியோர் கூறுவர். மேலும் பிறவி நோய்க்குக் காரணமாக இருக்கும் இடம் இம் மானுடப்பிறவி.இது பிறவி என்னும் பெரு நோயைப் போக்கும் சிறந்த சாதனமாகவும் உள்ளது.பிறவி என்னும் பெருங் கடலை நீந்திக் கடந்தால் தான் இறைவன் திருவருளைப் பெறமுடியும் என்பதை தெய்வப் புலவர் திருவள்ளுவர்

'' பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவர் நீந்தார்
இறைவனடி சேரா தார் ''

'' பிறப்பென்னும் பேதமை நீங்கச் சிறப்பென்னும்
செம்பொருள் காண்பது அறிவு ''

என்று கூறியுள்ளார்நம்மாழ்வாரும் பிறவிக்கடலைக் கடக்கும் உபாயமாக ' '

'' வீடுமின் முற்றவும்
வீடு செய்து உம்முயிர்
வீடுடையானிடை
வீடு செய்ம்மினே ''

நான், எனது என்னும் அகங்கார, மமகாரங்களால் உண்டாகும் இறைவனுக்கு புறம்பானவற்றை விடுங்கள். பிறகு உங்கள் ஆத்மாவைப் பரம பதம் தரும் எம்பெருமான் பக்கலில் சமர்ப்- பித்து விடுங்கள் என்று கூறியள்ளார். பெறுதற்கரிய மனிதப் பிறவியைப் பெற்ற நாம் இப்பிறவியின் நிலையாமையை உணர்ந்து கொள்வது மிகமிக அவசியம்

இம்மானுடப் பிறவியின் ஆயுள் நூறு என்று நாம் கணக் கிட்டோமானால் அதில் பாதியான ஐம்பது ஆண்டுகள் உறக்கத்திலேயே கழிந்து விடுகின்றன.பதினைந்து ஆண்டுகள் உலகமறியா இளமைப் பருவத்தில் கழிந்து விடுகின்றன. இன்னமும் மீதியுள்ள ஆண்டுகள் நோய், பசி, முதுமை போன்ற துன்பங்களில் வீணாகி விடுகின்றன. ஆதலால் எனக்குப் பிறவியே வேண்டாம் என்று தொண்டரடிப் பொடி ஆழ்வார் ஸ்ரீரங்கத்தில் பள்ளிகொண்டுள்ள ஸ்ரீரங்கநாதரிடம் வேண்டிக் கொள்கிறார்.இதோ அந்த அருமையான பாசுரம்

'' வேத நூல் பிராயம் நூறு மனிதர் தாம் புகுவரேலும்
பாதியு முறங்கிப் போகும் நின்றதில் பதினையாண்டு
பேதை பாலகனதாகும் பிணி பசி மூப்புத் துன்பம்
ஆதலால் பிறவி வேண்டேன் அரங்கமா நகருளானே!''

கருவுற்ற பெண்ணைக் கண்டு, இவளுக்கு இன்னும் பத்து மாதங்களுள் குழந்தை பிறந்து விடும் என்றும், தென்னையை நட்டால் ஒரு குறிப்பிட்ட5, 6 ஆண்டுகளில் பலன் கொடுக்கும் என்றும் திட்டவட்டமாகக் கூற முடியும். ஆனால் உடம்பு கொண்ட உயிர்கள் எந்நாளில் தன் உடலை விடும் என்று யாருமே அறிந்து கூறமுடியாது.(நாயகி சுவாமிகள் தாம் முக்தி அடையும் தினத்தை முன் கூட்டியே அறிவித்துள்ளார்) இவ்வுடம்பு மின்னலைப் போன்று நிலையற்றது என்பதை நம்மாழ்வார்

'மின்னின் நிலை இல மன் உயிர் ஆக்கைகள்
என்னுமிடத்து இறை உன்னுமின் நீரே ''

அழிவற்ற ஆத்மாக்கள் தங்கும் உங்கள் உடம்புகள் மின்னலைப் போல நிலையற்றவை. எனவே நீங்கள் இறைவனை நினையுங்கள் என்று கூறுகிறார். மேலும் அவரே

''கிளர் ஒளி இளமை கெடுவதன் முன்னம்
வளர் ஒளி மாயோன் மருவிய கோயில்
வளர் இளம் பொழில் சூழ் மாலிருஞ் சோலை
தளர்வு இலர் ஆகில் சார்வது சதிரே''

அறிவு கொழுந்து விட்டு வளரும் ஞான ஒளி உடைய இளம் வயது போவதற்கு முன்னே, குன்றாத ஒளி உடைய மாயோனின் திருமாலிருஞ் சோலை மலையை அடைவது உங்கள் ஆத்ம உய்வுக்குச் சிறந்ததாகும். வளர்ந்து செழித்த இளஞ்சோலைகளால் சூழப்பட்ட அம்மலையைத் தளர்ச்சி இல்லாமல் அடைவதே ஆத்மாவுக்கு ஏற்ற உறுதிப் பொருள் ஆகும்.

மேற்கண்ட ஆழ்வார்கள் கூறியவாறே நாயகி சுவாமிகள்

'' திந்நு ஜனன் முஸுனா உராவ் திந்நு ஜவள்னாஸ்தக் மொந்நு ப⁴ஜநொ காரி''

உடல் வீழும் நாளை கணிக்கமுடியாது,அதனால் வாழ்நாளில் மீதமுள்ள நாட்களில் மனமே நீ பகவானைத் துதி செய்

'' ஸோபந்நாஸ் தேஸுநுகு ராட் ஹொய்
ஸொம்ப²ரு ஜிவேதி காய் ரா:நா த⁴மி ஜேடை³
தீ³ பந்நாஸ§மு யோக் பந்நாஸ் ஹோங்கும் ஜேடை³
காய் பந்நாஸ் யே பந்நாஸ் காய் நிஜம் த⁴ம் ஜேடை³ ''

ஐம்பத்தாறு தேசங்களுக்கு சக்ரவர்த்தியாக இருந்து, மகிழ்ச்சி யான வாழ்கையை நடத்தியிருந்தியிருந்தாலும் இவ்வுலகில் நிலைத்து நில்லாமல் அழிந்து போகக் கூடியவனே. மனிதன் வாழும் வாழ்நாள் நூறு எனில் அதில் ஐம்பது ஆண்டுகள் தூக்கத்தில் கழிந்து விடுகின்றன, மீதமுள்ள ஐம்பது ஆண்டுகள் இது என்ன பெரிய ஐம்பதாண்டு, காலப் போக்கில் கழிந்து விடுமே என்று உடல் நிலையாமையை வலியுறுத்தி, உடல் வீழு முன்னர் ஸ்ரீ ஹரியை பஜியுங்கள் என்கிறார். மேலும்

'' ரோக் ஹால் ஸரீர் ஜேடை³
தா⁴க் ஹால் ஸரீர் ஜேடை³
ஸாக் ஹால் ஸரீர் ஜேடை³ரே
வாக் ஐகி தூ அத்த தே³வுக்
தெக்கஸ்தக் த்யானும் ஸா பவ
ரோக் மொரநுஜ்வாவ் ஜேடை³ரே''

வியாதியினாலும், பயத்தினாலும் ஏதாவது ஒரு காரணத்தினாலும் உடல் மாண்டு விடும், அதனால் நான் சொல்லுவதை இப்போதே கேள். கடவுளைக் காண தியானம் செய் பிறந்திறக்கும் பிறவித்தளை அற்றுவிடும் என்றும்

''ஹட்க கெண்டா⁴ல் ஹொயெ கே⁴ரு--அஸ்கி
வியாதின் அவஸ்தக் லவ்ரேஸ் நொவ் தா³ரு
தெ²ட்கி பொடெத் முட்கொ ஹொய் ஜாய் புட்கோ ஸரீர்''

எலும்பு சதையினால் உண்டான வீடு, எல்லா வியாதிகளும் ஏற்பட ஒன்பது வாசல்களை படைத்திருக்கிறான் இறைவன். மேலும் ஒன்பது ஓட்டைகளையுடைய இந்த ஸரீரம் தடுக்கி விழுந்தால் முடமாகிப் போகும் , ஆகையால் உடல் வீழு முன்னர் இறைவனைத் துதிக்கவேண்டும் என்கிறார்

நம்மாழ்வார்

ܿஅழுவன், தொழுவன், ஆடிக் காண்பன்,பாடி அலற்றுவன்,
தழு வல் வினையால் பக்கம் நோக்கி நாணிக் கவிந்திருப்பன், ''

தான் இறைவனை அடைய,அழுவேன், கை கூப்பி தொழுவேன், ஆடிப் பார்ப்பேன், உன் புகழைப் பாடி பாடி புலம்புவேன். நீ வரும் பக்கம் நோக்கி, வெட்கி, தலை கவிழ்வேன். இவ்வாறு உள்ள என்னை உன் திருவடி சேரும்படி வழி காட்ட வேண்டும் என்று தாம் செய்த செயல்களை விளக்குகிறார்.

அவ்வாறே நாயகி சுவாமிகள்

''சொக்கட் பிஸொ தெ⁴ரி க³வ்னாஜியெத் நீ: கதி யேடு''   சொக்கட் பிஸொ --( கடவுள் மேல் பக்தி கொள்பவன்) பைத்தியம் பிடித்து இறைவனைப் பஜிக்காதவனுக்கு கடைதேறும் வழியில்லை. என்றை கூறுவதோடு

''ஹ்ருஷிகேஸா தொர பிஸ தெரி தொக பொவெஸ்''   ஹ்ருஷிகேஸா, உன் மேல் பைத்தியம் கொண்டு உன்னையே அழைக் கிறேன் என்கிறார். நம்மாழ்வாரின் பாசுரத்தின் சாரத்தையே கூறுவது போல நாயகி சுவாமிகள்

'' ஹரி க³வி நசி பொவி ஆனந்தும்
பு³டஸ்தேஸ் ஆங்கு³ விஸ்ரை பொடயி
பிஸ தெ⁴ரெஸ்தெந ஸொக பி³ஸயி
த⁴மயி கொங்கிடி பி²ரிஸெய் பொவயி ''

ஸ்ரீ ஹரியைப் பாடி,ஆடி,அழைத்து ஆனந்தத்தில் மூழ்கி,தேகம் மறந்து வீழ்வான். பைத்தியம் பிடித்தவன் போல், அமர்வான், ஓடுவான் அங்கும் இங்கும் திரும்பிப் பார்த்து இறைவனை அழைப்பான் என்கிறார்.

ஸ்ரீ பகவான் கீதையில்

அந்த காலே ச மாமேவ ஸ்மரன் முக்த்வா கலேவரம்
ய: ப்ரயாதி ஸ மத்பா4வம் யாதி நாஸ்த் யத்ர ஸம்சய :''

மரண காலத்திலும் என்னையே நினைத்து கொண்டு,உடலைத் துறந்து யார் போகிறானோ அவன் என் சொரூபத்தையே அடை கிறான், இதில் சந்தேகமே இல்லை என்று அரச்சுனனுக்கு உபதேசிக்கின்றார். உடலை உகுக்கும் போது ஜீவன் பரத்தினை பாவிக்க வல்லவனாயின் அவன் மீண்டும் பிறவாது பரத்தினை அடைகிறான். இது விதேக முக்தி எனப்படும். இவ் விதிக்கு விலக்கு இல்லை. ஆகவே இதைப் பற்றி ஐயம் கொள்ள வேண்டிய அவசியமில்லை. இது மிகவும் எளிய வழியாக இருக்கிறதே என்று நமக்குத் தோன்றும். ஆனால் அது ஒன்றும் எளிய செயலல்ல. உயிரானது உடலை விட்டுச் செல்லும்போது இறைவனின் நினைவு இருக்க வேண்டுமெனில் அதற்கு நீண்ட கால பயிற்சியும், வைராக்கியமும் தேவை. இவை இல்லாவிடில் முடியவே முடியாது. நம் நாட்டிற்கு சுதந்திரம் வாங்கித் தந்த தேசத் தந்தை மகாத்மா காந்தியடிகள் எப்பொழுதும் 'ராம ' மந்த்ரத்தை உச்சரித்து வந்தமையால் தான் அவர் கோட்ஸே என்பவனால் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டபோதும் 'ராம், ராம் ' என்று கூறி தம் பூத உடலை நீத்தார். எனவே தான் நம் நாயகி சுவாமிகள் தம் தமிழ் மற்றும் ஸெளராஷ்ட்ர மொழிப் பாடல்கள் பலவற்றில் ஹரியின் திருநாமங்களை சொல்ல வேண்டும் என்று உபதேசிக்கின்றார். அதுவும் எப்பொழுது சொல்ல வேண்டும் என்பதை

''ஹுடினும் பி³ஸினும் சல்நிம் ஹோங்கும்
நடன கோ³பால் த்⁴யான் ஸொண்ணொகொ மொந்நு ''

எழுந்திருக்கும் போதும், உட்காரும் போதும், நடக்கும் போதும் தூங்கும் போதும் நடன கோபாலன் தியானத்தை விட்டு விடாதே மனமே! என்று கூறுகிறார். எப்பொழுதும் இறைவனின் திருநாமங்களைக் கூற வேண்டு மானால் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதற்குச் சிறந்த உபாயத்தைக் கூறுகிறார் விஷ்ணு சித்தர் என்று அழைக்கப் பெறுபவரும் இறைவனுக்கே பல்லாண்டு பாடிய பரம பக்தரான பெரியாழ்வார்

''மானிட சாதியில் தோன்றிற்று ஓர் மானிட சாதியை
மானிட சாதியின் பேர் இட்டால் மறுமைக்கு இல்லை,
வான் உடை மாதவா! கோவிந்தா! என்று அழைத்தக் கால்
நான் உடை நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள், ''

கர்மங்களின் காரணமாக மனித இனத்தில் பிறப்பவருக்கு மனிதப் பெயர்களை இடுவது மோட்சமாகிய மறுமைக்கு உதவாது, பரமபத நாதனை '' மாதவா, கோவிந்தா '' என்று அழைத்தால், நாராயணன் பெயருடைய பிள்ளையின் தாய் நரகம் அடைய மாட்டாள். ஆகையால் பிறக்கும் குழந்தைகளுக்கு திருமாலின் திருப்பெயர்களை இட்டு அழைத்தால் அனைவரும் நற்கதி பெற முடியும் என்று வழி காட்டுகிறார்.

மேலும் பெரியாழ்வார்.மரணக்காலத்தில் ஏற்படப் போகின்ற நிலைமைகளை எடுத்துக் கூறும்போது ' எனக்கு வலிமையெல்லாம் இழக்கும் காலம் வரும். முதுமையில் தள்ளாடி விழி பிதுங்கி மேல் மூச்சு, கீழ் மூச்சு வாங்குகின்ற காலம் வரும். உலகப் பற்றில் மாட்டிக் கொண்ட நான் அதைவிட முடியாமல் பாயில் கிடக்கக் கூடிய காலத்தில் உன்னை நான் நினைப்பதற்கான சூழ்நிலை நிச்சயம் ஏற்படாது நரக வேதனை அனுபவிக்கும் போது ஸ்ரீமந் நாராயணனை நினைக்க விடாமல் எம தூதர்கள் இடையூறு செய்வார்கள். மாயை என்ற பாசி படர்ந்து ஸ்ரீ மாதவனை பார்க்க முடியாமல் கண்களை மறைக்கும், அன்றைக்கு நினைக்க வேண்டியதை இன்றே நினைத்துக் கொள் கிறேன். இன்றைக்கு உன்னை நினைப்பதை அன்றைக்கு நினைப்ப தாகக் கருதி துன்பங்களை நீக்க வேண்டும் ' என்று கூறி கீழ்க்கண்ட பாடலைப் பாடுகிறார்.

''துப்புடையாரை அடைவதெல்லாம்
சோர்விடத்து துணையாவாரென்றே
ஒப்பிலேனாகிலும் நின்னடைந்தேன்
ஆனைக்கு நீ அருள் செய்தமையால்
எய்ப்பு என்னை வந்து நலியும் போது
அங்கு ஏதும் நானுன்னை நினைக்க மாட்டேன்
அப்போதைக்கு இப்போதே சொல்லி வைத்தேன்
அரங்கத் தரவணைப் பள்ளியானே!

மேலும்

ஆம் இடத்தே உன்னைச் சொல்லி வைத்தேன்
அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே, என்றும்

சொல்லலாம் போதே உன் நாமம் எல்லாம்
சொல்லினேன், என்னைக் குறிக் கொண்டு, என்றும்

அல்லற்படா வண்ணம் காக்க வேண்டும், என்றும்

மேலும்

எண்ணலாம் போதே, உன் நாமம் எல்லாம்
எண்ணினேன், என்னைக் குறிகொண்டு, என்றும் வேண்டுகிறார்

இக் கருத்தையே நாயகி சுவாமிகள், மரண காலத்தில் ஏற்படும் அவஸ்தைகளை மிக நன்றாக விளக்கிக் காட்டி அதற்கு முன் பகவானின் திருவடிகளை நினையுங்கள் என்று அழகாக எடுத்துக் கூறுகிறார்

''கா³ம் ஜா மெநை ராண் ஆவ் மெநை நா த்யேவேள்
காம் காய் சலயி மொந்நு
கான் ஜ:கை தொளொ பி²ரை மான் து⁴ளைனா த்யேவேள்
காம் காய் சலயி மொந்நு
ஸான் முஸ்னா அவஸ்தாநவன் முல்லாம் தூ
நா:ன் ஜாநிரே மொந்நு, மொந்நுரே மொந்நு
ஹாதுன் ஸெர தீ³ பாயிந் பொடை³நா த்யேவேள்
ஆஸெ காய் ஹோய்ரே மொந்நு
பீ⁴துர் வொர்க்க³ட³ன் வேள் அவ்னா முல்லாம் தூ
ப்³ரம்ஹ த்⁴யாந் காரி மொந்நு மொந்நுரே மொந்நு
அஸ்கி விஸ்ரை தொ³ளொ மிஸ்குனா ஜாஸ்தெவேள்
ஆஸ்த காய் ஹோய்ரே மொந்நு
நெஸ்கி மரன் யெமுட்³ அவ்நா முல்லாம் தூ
அஸ்கி ஜாநிரே மொந்நு மொந்நுரே மொந்நு ''

வீடு போ போ காடு வா வா என்னும் உன் வயோதிகப் பருவத்தில் உன் வேலைகள் எது தான் நடக்கும்? மனமே. அந்திம காலத்தில் காதுகள் எதையும் கேட்க முடியாதபடி அடைத்துக் கொள்ளும்,கண்கள் சக்கரம் போன்று சுழலும் கழுத்து நேராக நிற்காமல் தொங்கிப் போகும். அப்படிப்பட்ட வேளை வருமுன்பு அணுவிற்குள் அணுவாய் நிற்கும் பரம் பொருளை நீ அறிந்து கொள். உன் கைகளோடு கால்களும் சேர்ந்து செயல்படாமல் இருக்கும் அந்தக் காலத்தில் உன் ஆசையெல்லாம் என்னவாகும் சொல் மனமே! உயிர் பிரிந்த உன் உடலை திண்ணையில் சுவற்றில் சாய்த்து வைக்கு முன்னர் பிரம்ம தியானத்தைச் செய் மனமே! எல்லாமே மறந்து போகும், கண்களும் நிலைகுத்தி நின்றுவிடும் அப்போது மனமே! உன் ஆசையெல்லாம் என்னவாகும்? அதனால் உன் கழுத்தை நெறித்து எமன் உயிர் கொண்டுபோகும் முன் இறை தத்துவத்தை அறிந்து கொள் மனமே! என்கிறார்

அசுரன் இரண்யகசிபு பூமியைப் பாயாகச் சுருட்டி பாதாளத்திற்கு கொண்டு சென்றான். தேவர்களின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க உலகத்து உயிர்களை யெல்லாம் காக்க வேண்டும் என்னும் பெருங் கருணையுடன் ஸ்ரீமந் நாராயணன் வராக அவதாரம் எடுத்து பூவுலகைக் காத்தருளினார். அச்சமயம் பூமா தேவியின் வேண்டு கோளின்படி உலகத்தவர் உய்யும் பொருட்டு

'' ஸ்திதே மநஸி ஸ§ஸ்வஸ்தே சரீரே ஸதியோ நர:
தாது ஸாம்யே ஸ்திதே ஸ்மர்த்தா விச்வரூபஞ்ச மாமஜம்
ததஸ்தம் ம்ரியமாணம் து காஷ்ட பாஷாண ஸந்நிபம்
அஹம் ஸ்மராமி மத்பக்தம் நயாமி பரமாம் கதிம் ''

'மனமும், சரீரமும் தளர்ச்சியடையாமல், வாத, பித்த, சீதள நாடிகள் சம நிலையில் இருக்கும் போது எவன் ஒருவன் எங்கும் நிறைந்துள்ளவனும், என்றும் பிறப்பும், இறப்பும் இல்லாதவனாகிய என்னைச் சிந்திப்பானேயாகில் அப்படிப் பட்டவன், தன் மரண காலத்தில் என்னை நினைக்க முடியாத நிலையில் இருந்தாலும் அவன் ஏற்கனவே என்னிடம் பக்தி கொண்டிருந்தவன் என்னும் காரணத்தினால் அவனுடைய, மரணத் தருவாயில் அவனிடம் திருவுள்ளம் கொண்டு மோட்சத்தை அளிக்கிறேன்' என்று உறுதி அளித்தார்.பகவானே உறுதி கூறுகிறார் என்றால் அது நிச்சயம் நடக்கும் என்பதில் தீவிர நம்பிக்கைக் கொண்ட நாயகி சுவாமிகள்

'' ஸிந்நாஸ்த நமம் கரெத்
மொந் நாஸ்தெ பதமப்பை
சென்னோ அட்குல் ஹொவுங்கொ
எமாகு தெ²ப்போ
ஸொன்னா ஸவ்லானு ஹெள்ளி
பொன்னா ஜா:ட் ஹிங்கெ ரஜ
மன்னாருக் மொந்நு தோ<²வி
மொந்நு சொக்கட் --துமி

'' சலிக்காமல் சதா இறைவன் நாமத்தைச் சொல்லிக்கொண்டிருந் தால் இவ்வுலகில் பிறந்திறவாத பதத்தை அளிப்பான் இறைவன். எமனுக்கு ஆளாகாதீர்கள். முன்பு கோபியர்களின் சேலைகளை கவர்ந்து சென்ற ராஜ மன்னாரிடம் நல்ல மனம் வைத்து நீங்கள் நாமத்தைச் சொல்லுங்கள் ''

மேலும் இறைவன் நாமங்களை எப்போது சொல்ல வேண்டும் என்பதையும் மிக அழகாக, யாக்கை நிலையாமையை பற்பல பாடல்களில் திரும்பத் திரும்ப கூறி மக்களுக்கு அறிவறுத்து கிறார் ஸ்ரீ நாயகி சுவாமிகள்.

''ஹரி மெனொபா³ ஹரி மெனொரே
ஹரி மெனெத் பாப் தா⁴ம் தெ⁴ரி ⁴மய்ரே
ஜியெ தி³ந்நு ஜான்த³க் ரி:யெதி³ந்நு அத்தோதி

ஹரியின் நாமத்தைச் சொல்லுங்கள், ஹரி என்று சொல்லுங்கள் அப்படி ஹரி என்று சொன்னால் பாபங்கள் ஒரே ஓட்டமாக ஓடி விடும். கடந்து சென்ற நாட்களைப் பற்றி கவலை கொள்ள வேண்டாம் இன்றையிலிருந்தாவது, இப்பொழுதாவது நாமங் களைக் கூறுங்கள் மேலும்

'' தா³துன் அஸ்கி லல்னாஸ்திக்காம்
தா³ர் தொங்கர் கெல்லி தடுனாஸ்திக்காம்
பீ⁴த் தெ⁴ல்லிகின் சல்னாஸ்திக்காம்
தளம் நீ:ஸ்தக் தெ³வ்ரொ ஹொய் நசுனாஸ்திக்காம்
தூ⁴ம் லயெ ஸரீர் து⁴ள்னாஸ்திக்காம்
பு⁴த்தி³ பெ⁴ண்டு ஹொய் த⁴மி ஜானாஸ்திக்காம்
நெத்தி³ ஜெய் கெட்டொத³டி பி³ஸுனாஸ்திக்காம்
ஜொமைன் த³ணி ஹிங்குனாஸ்திக்காம் ''

பற்களெல்லாம் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக உதிர்வதற்கு முன்,படிகட்டுக் களை மலைபோல் தோன்றி கடப்பதற்குள், தடுமாறி விழாமல் இருக்க சுவற்றைப் பற்றி நடப்பதற்கு முன்,தட்டு தடுமாறி நடக்கும் கிழவன் (கிழவி) ஆவதற்கு முன் இறைவன் நாமத்தைக் கூறுங்கள், சிதையில் ஏற்றும் உடல் வீழ்வதற்கு முன், நல் நிலையில் இருந்த புத்தி வயதானவுடன் ஆட்டுப் புத்தி போன்று ஆவதற்கு முன், இடுகாட்டிற்கு கொண்டு செல்வதற்கு முன்,மருமகன்கள் செய்யும்இறுதி ஊர்வலம் நடப்பதற்கு முன் ஹரி, ஹரி என்று சொல்லுங்கள் என்று அறிவுறுத்துகிறார்

பகவந்நாமங்களைச் சொல்லுவதால் நமக்கு ஏற்படும் நன்மைகள் யாவை ? என்னென்ன நன்மைகளைத் தரவல்லது என்பதை ஆழ்வார்களிலே காலத்தால் பிற்பட்டவரான திருமங்கையாழ்வார்

'' குலம் தரும் செல்வம் தந்திடும் அடியார் படுதுயராயின வெல்லாம்
நிலந்தரஞ் செய்யும் நீள் விசும்பருளும், அருளொடு பெரு நிலமளிக்கும்
வலந்தரும் மற்றுந் தந்திடும், பெற்ற தாயினும் ஆயின செய்யும்
நலந்தருஞ் சொல்லை நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணாவென்னும் நாமம் ''

என்கிறார், மேலும் பொய்கையாழ்வார்

''வினையால் அடர்படார் வெந்நரகில் சேரார்
தினையேனும் தீக் கதிக்கண் செல்லார்--நினைதற்
கரியானைச் சேயானை ஆயிரம் பேர்ச் செங்கண்
கரியானைக் கைதொழுதக் கால் ''

அதாவது நினைப்பதற்கு அரிய சேயானை, ஓராயிரம் நாமங்கள் உடையவனும், செம்மையான கண்களையும்,மேகநிறமுடைய திருமாலின் திரு நாமங்களைக் கூறி வணங்குபவர்கள் இருவினைத் துன்பங்களுக்கு ஆளாகமாட்டார்கள். வெம்மையான கொடிய நரகை அடையமாட்டார்கள். தினையளவேனும் தீமையின் வழியில் செல்லார் என்று கூறுகிறார். திருமழிசை பிரானும் தம் திருச்சந்த விருத்தத்தில்

''அறிந்து அறிந்து வாமனன் அடியினை வணங்கினால்
செறிந்து எழுந்த ஞானமோடு செல்வமும் சிறந்திடும்
மறிந்து எழுந்த தெண்திரையுள் மன்னுமாலை வாழ்த்தினால்
பறிந்து எழுந்த தீவினைகள் பற்று அறுதல் பான்மையே ''

வாமன பகவானின் திருவடிகளே உபாயமும், உறுதிப் பொருளும் என்று அறிந்து வணங்கி துதித்தால் ஆத்ம ஞானமும் பக்திச் செல்வமும் சேரும். பரந்த அலைகளையுடைய பாற்கடலில் பள்ளி கொண்ட திருமாலைத் துதித்தால், ஆத்மாவின் பாவங்கள் வாசனை உட்படத் தொலைந்து பற்று நீங்கும். என்கிறார்

''தூயோமாய் வந்து நாம் தூமலர் தூவித் தொழுது
வாயினால் பாடி, மனத்தினால் சிந்திக்க
போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும்
தீயினில் தூசு ஆகும் செப்பு -- ஏலோர் எம்பாவாய் '

என்று ஆண்டாள் நாச்சியாரும் கூறியுள்ளார்.

குலசேகர ஆழ்வார் தம் முகுந்த மாலையில்

'''ஸத்ருச் சேதைக மந்த்ரம் ஸகல முபநிஷத் வாக்ய ஸம் பூஜ்ய மந்த்ரம்
ஸம்ஸாரோத்தார மந்த்ரம் ஸமுபசித தமஸ் ஸங்க நிர்யாண மந்த்ரம்
சர்வைஸ் வர்யைக மந்த்ரம் வ்யசன புஜக சந்தஷ்ட சந்த்ராண மந்த்ரம்
ஜிஹ்வே ஸ்ரீ கிருஷ்ண மந்த்ரம் ஜப ஜப ஸததம் ஜன்ம சாபல்ய மந்த்ரம் ''

நாவே! பகைவர்களை அழிப்பதாயும் , எல்லா நன்மைகளையும், தரவல்லதாயும், உபநிஷத்துக்களால் போற்றப் படுவதாயும் ,சம்சாரம் என்னும் கடலிலிருந்து கரையேற்றுவதாயும்,அறியாமையைப் போக்கு வதாயும், எல்லாச் செல்வங்களையும் தருவதாயும், துக்கம் என்னும் விஷத்திலிருந்து காப்பாற்றுவதாயும், பிறவிப் பயனை தரவல்லதாயும் உள்ளது ஸ்ரீ கிருஷ்ண மந்த்ரம். எனவே அம் மந்த்ரத்தை எப்பொழுதும் இடைவிடாமல் நினைப்பாயாக என்று கூறுகிறார்.

மேற்கண்ட ஆழ்வார்களைப் போன்றே

'ஸ்ரீ கிருஷ்ண பரமாத்மா மீ ஸெஜ்ஜெ கெ⁴ர்கெரி நா:
தொர கொ⁴ம்மாதெனோஸ் மீ ஸெய்லே
ஸெய்லே ஸிள்ள தொ³ளொஹோர் மொகொ ஸெய்லே '

ஸ்ரீ கிருஷ்ண பரமாத்மா! நான் அடுத்த வீட்டுக்காரி அல்ல. உன் வீட்டுக் காரியே தான். உன் குளிர்ந்த பார்வையினால் என்னை கடாக்ஷ¤த்து அருள்வாய் என்று நாயகி பாவத்தோடு அனவரதமும் திருமாலைத் துதித்த ஸ்ரீ நாயகி சுவாமிகள்

''ஸெங்கொ³ரெ:ய் பாலந கரொயி ஸ்ரீரங்க³ நமமு
ஸெங்கொ³ரெ:ய் பாலந கரொயி
பாபுநஸ்கி ரா:நா த⁴மயி மொர பா³பு நமம் ஹால்
பாபுநஸ்கி ராநா த⁴மயி ''

தோன்றாத் துணைவனாக இருந்து பரிபாலிக்கும் நாமம் ஸ்ரீரெங்க நாமம். என்னப்பன் திருமாலின் நாமங்களை ஓதினால் செய்த பாபங்கள் அனைத்தும் நில்லாது ஓடிவிடும் என்கிறார்

''ஹரிக் பி⁴த்தரும் கௌ³லே மோட்சி ஹாதும் ஸே ஜல்லே''  ஹரியை எப்போதும் உன் மனதிலே பாடு. உன் உள்ளங்கையிலேயே மோட்சம் உள்ளது என அறிவாய்.

' நடனகோ3பால் நமம் படன கரோ --ஏ
நரகு பா⁴த³ ஸொடி ஜவாய் ஜவாய் '

நடனகோபால் நாமத்தைப் படனம் செய் நரக உபாதையினின்று விடுபடுவாய்.

'' மொந்நு பா³ரே ஹரி மெந்நொபா³ரே - ஏ
ஸொந்நா ஜிவ்நமூஸ் தூ கர்நொ பா³ரே - தொர
ஜுந்ந கு³ண்ணுநஸ்கி ஜேடொ³ய் பா³ரே - தெ²ப்பொ³
பொந்நா ஜா²ட்³ க²ளெஸ்தெனொ அவ்ட³ய்பா³ரே '

ஏ மனமே! நீ எப்போதும் ஹரி நாமங்களைச் சொல். இப்படிப்பட்ட உன்னதமான வாழ்க்கை தான் வாழ வேண்டும், அப்படிச் செய்தால் உன்னுடைய பழைய தீய குணங்கள் உன்னை விட்டு ஓடும். அப்போது புன்னை மரம் ஏறி விளையாடிய ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் உன்னைத் தேடி வருவான் என்றும்

' வள்ளல் வாஸு தேவ நாமம்
தெள்ளமிர்தம் உள்ளே கொண்டால்
கொள்ளைக் காரன் வர மாட்டான் வந்தாலும்
கொள்ளைக்கிடமில்லாமல் போவான் '

(இங்கே யமனை கொள்ளைக்காரன் எனக்கொள்ளவேண்டும்) இவ்வாறெல்லாம் இறைவன் திரு நாமங்களின் மகிமைகளைக் கூறி அதன் பயன்களைப் பெறுங்கள் என கூறுகிறார்.

பற்பல மதங்களில் புகுந்து, ஆராய்ந்தும் பரம் பொருள் இன்னது என்று அறியாது, பின் சிவ வாக்கியர் என்னும் நாமம் பெற்று சைவராக இருந்தார் திருமழிசை ஆழ்வார். பின் பேயாழ்வாரால் திருத்தி பணி கொள்ளப் பெற்று தீவீர வைணவரானார். ஸ்ரீமந் நாராயண பரத்துவத்தை நிறுவுவதில் வெற்றி கண்டார். சிவனுக்கும், நான்முகனுக்கும் தெய்வமான ஸ்ரீமந் நாராயணனே உலக காரணனும் காப்பவனும் ஆன முழுமுதல் கடவுள் என்பதே இவ்வாழ்வாரின் முடிவாகும். நான்முகன் திருவந்தாதியில்

'' இனி அறிந்தேன் ஈசற்கும் நான்முகற்கும் தெய்வம்
இனி அறிந்தேன் எம் பெருமான் உன்னை -- இனி அறிந்தேன்
காரணன் நீ கற்றவை நீ கற்பவை நீ நற் கிரிசை
நாரணன் நீ நன்கறிந்தேன் நான் ''

இந்நூலின் கடைசி பாசுரமான இதுவே, மற்றைய பாசுரங்களின் முடிந்த முடிவாகும். இவ்வாழ்வார் ஒரு பாடலில்

''திறம்பேன்மின் கண்டீர், திருவடி தன் நாமம்
மறந்தும் புறம் தொழா மாந்தர் - இறைஞ்சியும்
சாதுவராய்ப் போதுமின்கள் என்றான் நமனும் தன்
தூதுவரைக் கூவி செவிக்கு ''

அதாவது யமன் தன் பணியாளர்களை அழைத்து, அவர்கள் செவியில் தூதர்களே!என் ஆணையைத் தவற வேண்டாம். திருமாலின் திருநாமத்தை மறந்து விட்டாலும், மற்ற தெய்வங்களை வழிபடாத வரைக் கண்டால்! நீங்கள் வணங்கி அவர்களை விட்டுவிடுங்கள். கொடுமையைத் தவிர்த்துச் சாதுக்களாய் விலகுங்கள் என்று கூறினான்.

மேலே குறிப்பிட்டுள்ள ஆழ்வாரைப் போன்றே நம் நாயகி சுவாமிகளும் முதலில் திருப்பரங் குன்றத்தில் பன்னிரெண்டு ஆண்டுகள் தவமிருந்தார். ஸ்ரீ முருகப் பெருமானின் அருளாணையின்படி பரமகுடியில் நாகலிங்க அடிகளாரிடம் அஷ்டாங்க யோகம் பயின்று 'சதானந்த சித்தர் ' என்ற நாமம் பெற்றார். பின்னர்தல யாத்திரையின் போது ஆழ்வார் திருநகரியில் வடபத்ர அரையரிடம் உபதேசம் பெற்று திருமால் பக்தராகி சதானந்த சித்தராக இருந்த சுவாமிகள் நடன கோபால நாயகி என்ற தாஸ்ய நாமம் பெற்று தீவிர வைணவரானார். தம் ஸெளராஷ்ட்ர கீர்த்தனை ஒன்றில்

'' எமகிங்கருநு ஸெய் எமராட் தெ²ப்போ³
ஏதா⁴நுக் வசிரேஸைகோ
ஹரி நமோ நாராயணா மெனி க³வ்னாருக் தெ³க்கேத்
ஸொம்மர் பகு³ல்³ தெ²வ்னாஸ்தக் ஸொட்டி³ அவ்டு³வோ மென்ரேஸ் ''

'ஹரி நமோ நாராயணா என்று பாடுபவர்களைக் கண்டால்,முன்னால் கால் வைக்காமல் அவர்களை விட்டு வந்து விடுங்கள் என்று எமதர்ம ராஜன் தன் தூதுவர்களைப் பார்த்து இவ்வாறு கூறியிருக்கிறார் கேளுங்கள் ' என்று எடுத்துக் காட்டியுள்ளார்.

குலசேகர ஆழ்வார் தம் பெருமாள் திருமொழியில்

''ஊன் ஏறு செல்வத்து உடற்பிறவி யான் வேண்டேன் ''

''ஆனாத செல்வத்து அரம்பையர்கள் தற்சூழ
வான் ஆளும் செல்வமும் அரசும் யான் வேண்டேன் ''

''வான் ஆளும் மா மதிபோல் வெண் குடைக் கீழ் மன்னவர் தம்
கோன் ஆகி வீற்றிருந்து கொண்டாடும் செலவு அறியேன் ''

என்றெல்லாம் கூறும் ஆழ்வார், திரு வேங்கட மலையில் நாரையாக, சுனையிலுள்ள மீனாக, வனத்தில் செண்பக மரமாக, பயனற்ற புதராக, திருவேங்கட மலையின் சிகரமாக, ஒரு காட்டாறாக அடியார்களின் பாத தூளிபடும் பாதையாக, உள் கோயில் வாசலில் அடியார்களும், தேவர்களும், அரம்பையரும் கூடி நடந்து ஏறும் படியாகக் கிடந்து உன் பவள வாயைக் காண்பேன் என்றெல்லாம் கூறுகிறார்.இறுதியில் செம்பவள வாயன் திருவேங்கடம் என்னும் எம் பெருமான் பொன்மலை மேல் ஏதேனும் ஆவேனே, என்கிறார்

ஆனால் நாயகி சுவாமிகள் தம் ஸெளராஷ்ட்ர, மற்றும் தமிழ் பாடல் களில் தனக்கு இனிமேல் பிறவியே வேண்டாம் என்று வேண்டுகிறார்.

''எகப²ல்ல மொகொ ஜெலும் நொக்கொ நொக்கொ தொக்கொ
எகஹால் நஸயிதொர் கொ²கொ ஹரி ஹரி ''